Mijn verhaal

Jezelf opnieuw ontdekken.

Het is 2011. Het plaatje voelt compleet.  Ik heb een vaste baan als leerkracht op het voortgezet speciaal onderwijs. Sinds een tijdje zit ik in een fantastische relatie. We hebben het over trouwen en een huis kopen. Alles voelt goed. 

Helaas is 2011 het begin van een ommekeer. Ik krijg klachten aan de knie. Mijn knie springt steeds op slot. Ik wordt twee keer geopereerd aan de meniscus en het kraakbeen. De tweede keer knapte ik niet op. Ik begon door mijn benen te zakken en voel regelmatig om. Het was het begin van een lange zoektocht. 

In eerste instantie werd de diagnose fybromyalgie gesteld. De klachten werden steeds heviger en ik begon regelmatig koortsaanvallen te krijgen. Ik had zenuwpijn en met pijnstilling probeerde ik toch te werken.

De artsen dachten dat er meer aan de hand was maar konden er de vinger niet opleggen. Ik typte symptomen in en ineens zag ik daar een lijst met de symptomen van de ziekte van Lyme. Het waren 50 symptomen en ik herkende er op dat moment 44. 

Hieronder een aantal symptomen van Lyme

Ik werd doorverwezen naar het Radboud naar de poli interne geneeskunde. Het ging steeds slechter. Ik krijg last van sensorische problemen. De huid werd overgevoelig. Schoenen kon ik niet verdragen en niets strak rondom de benen. In de winter liep ik op slippers.

Het werk wilde ik niet opgegeven maar al snel bleek dat het niet meer haalbaar was om te werken. De bedrijfsarts wilde dat ik me ziek meldde. Deze beslissing leidde uiteindelijk tot een isolement van vele jaren. Steeds hoopte ik op verbetering. Ik wilde mezelf weer zijn. Ik was sportief en gezond.  

Hoe kon dit gebeuren? 

Na onderzoeken werd de diagnose Lyme vastgesteld. In 2008 heb ik een kring op mijn schouder gehad. De arts zag dat destijds als ringworm. Ik kreeg zalfjes maar het duurde weken voordat de kring verdween. Later bleek dat de bacterie in mijn lichaam vrij spel had.

In het Radboud kreeg ik uiteindelijk 1,5 jaar antibiotica maar ik knapte nauwelijks op. Lopen deed ik met krukken en als we er op uit gingen zat ik in een rolstoel.

Verschrikkelijk vond ik dit.  Ik raakte in een isolement en durfde ook niet meer naar buiten. Ik zat thuis gevangen tussen 4 muren. 

Intussen werd ik zieker en zieker en de bacterie vond zijn weg naar mijn hersenen. Het lukt me niet om gesprekken te voeren. Na twee zinnen was ik kwijt wat de ander had gezegd. Fel licht kon ik niet verdagen en het liefste had ik een zonnebril op.

Letters schrijven lukte niet meer, ik wist niet meer hoe ik moest schrijven. Het leek wel beginnende dementie. Uiteindelijk heb ik een maand lang een infuus gehad met antibiotica aan huis. Het lopen ging beter maar er bleven veel resterende klachten over.

De pijn was ondragelijk, het zat in de spieren, gewrichten en en zenuwen. Ik kreeg een ketamine behandeling van 5 dagen. Je wordt opgenomen en en krijgt 5 dagen lang een ketamine infuus.  De oplossing bleef hetzelfde meer en meer medicatie. Ik viel af, keek in de spiegel en herkende mezelf niet meer.

Zou dit ooit nog goed komen?

Revalidatietrajecten mislukte en uiteindelijk was de boodschap leer er meeleven. 

Op een morgen pakte ik mijn pillendoosje om de medicatie te pakken en ineens klonk mijn intuïtie heel sterk. Deze medicatie zou er voor zorgen dat ik niet oud zou worden. Ik moest stoppen. 

Nu kreeg mijn verhaal een ommekeer. Ik begon de mentale kracht te ontdekken. Iedere dag oefende ik met steeds een stukje verder lopen. De eerste stap was fysiek weer op orde proberen te komen. Ik lag veel op bed door de pijn maar de spieren en gewrichten werden hierdoor ook zwakker en uiteindelijk kom je in een cirkel terecht. Ik voelde een ontzettende kracht om dit te doorbreken. 

Het stoppen met de mediatie zorgde ervoor dat mijn geest helderder werd en mijn intuïtie sterker.

Ik begon me te verdiepen in ziek zijn en holistisch te kijken naar een mens.

Langzaam begon ik met lezen en en soms lukte het me om een bladzijde te lezen. Ik ging letten op mijn voeding en ging mediteren en mijn lichaam rust geven om te herstellen.

De Chinese geneeskunde trok me heel erg aan. In China gaan mensen naar de dokter voor onderhoud.

De dokter helpt de mensen met massage en acupunctuur. Wij in de westerse wereld gaan naar de dokter als we symptomen hebben.

In de meeste gevallen is medicatie de oplossing. Ik had met verschillende artsen afspraken in het ziekenhuis.

Elke arts keek alleen naar zijn eigen stuk. Er was niemand die mij als totaalplaatje zag. 

Ik leerde luisteren naar mijn lichaam. Signalen herkennen. Ik ontdekte dat een ziekte een blokkade is opgebouwd uit verschillende lagen. Langzaam ging ik door al die lagen heen. Ik begon mezelf terug te vinden. Niet in oorspronkelijk staat maar er ontstond een nieuwe versie van mezelf.

De Lyme zorgde ervoor dat oude patronen en negatieve gevoelens naar boven kwamen. Het was de kans om op te ruimen. Ik leerde hoe ik mijn lichaam en geest kon laten samenwerken. Het bracht me diepgang en meer waardering in het leven. Mijn lichaam behandel ik met respect en liefde. Ik luister naar de signalen zodat mijn lichaam niet hoeft te schreeuwen. Het was overleven en mijn overleefmechanisme stond aan.

Ik was afgesloten van mijn gevoel en mijn hart was gesloten. Het was opnieuw leren voelen en doorvoelen. Mijn hart leren open stellen en mijn angsten, overtuigende gedachten en patronen overboord gooien.

Alles is energie. Eten en drinken wordt omgezet in energie. Vetten worden opgeslagen als reserve energie. in de nacht herstellen we en laden we op.

Onze bijnieren komen tot rust. Als we emoties niet goed verwerken verzwakt ons lichaam omdat er onvoldoende ruimte is voor herstel. We beginnen energie te verliezen.

Het gevolg is minder fit zijn, niet gelukkig zijn of fysiek verzwakken van het lichaam. 

Wist je dat er vaak achter pijn een oorzaak zit?

Herken jij jezelf misschien in een van deze pijnklachten?